Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYJMAJĄCY

Następne hasło: PRZYJMICIEL »

PRZYJMANIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają pochyleń.

Fleksja

	sg
N	przyjmani(e)
L	przyjmaniu

sg N przyjmani(e). ◊ [L przyjmaniu.]

Sł stp: przyimanie, Cn, Linde brak.

Znaczenia

I. [Rzeczownik od „przyjmać”: dopuszczanie do swego grona]
II. To, co coś bierze w siebie, wpuszcza do swego wnętrza; przen

I. [Rzeczownik od „przyjmać”: dopuszczanie do swego grona [kogo ku czemu]: lekce sobie ważąc porządek braterski, przy przyjmaniu ludzi ku słowu Bożemu zaniechawają [bracia czescy] tego, ale ktożkolwiek jedno chce a ozowie się, bądź to pokutujący abo nie pokutujący, tedy oni bez sądu takowego do jednoty swej przymują. AktaSynod I 124.]

II. To, co coś bierze w siebie, wpuszcza do swego wnętrza; przen [czego]: Vſzy ſą ſłow poſłuchacże nozdrze woniey prziymanie. BielŻyw 137.

Cf PRZYJMAĆ

ALKa