[zaloguj się]

PRZYKLASK (1) sb m

Fleksja

L sg przyklåsku.

stp, Cn brak, Linde XVIII w. w innym znaczeniu.

Kawałek drewna z jednym końcem rozszczepionym, służący jako zacisk, uchwyt: Gdy Woźny kłádzye pozew ná imienie iákie puſte/ tedy on pozew ma wſzczepić w przyklaſku/ y ma gi ná onym imieniu wetknąć w zyemię UstPraw H4v [Cf A we wśiách ſpuſtoſzáłych gdźie ośiádłych nie máſz/ Pozew w drewno rozſczepioné położony/ y w źiemię wetkniony [citatio in lignum recisum posita, terraeque infixa JanStat 525]/ niech będźie opowiedźian SarnStat 756].

MP