Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PRZYLAJNE]

Następne hasło: PRZYLANIE »

[PRZYLAJNY ai

Teksty nie oznaczają pochyleń.

Fleksja

sg
m	N	przylajny	n	N
	G	przylajn(e)go		G	przylajn(e)go

pl
G		przylajnych

sg m N przylajny. ◊ G przylajn(e)go. ◊ n G przylajn(e)go. ◊ pl G przylajnych.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

[Związany z użytkowaniem barci]
- a. [W funkcji rzeczownika: »przylajne« = czynsz płacony przez bartników]

Związany z użytkowaniem barci:

Wyrażenia: »czynsz przylajny, przezwany przylajny« [szyk zmienny]: Osobno czynszu zwykłego, przezwany przylajny, płacą każdy [bartnik] per ... fl. 5 LustrPom 20, 17, 31.

»przylajny dochod«: Ciż bartnicy z osobna płacą przylajnego dochodu przy tejże kiści każdy per gr. 10 LustrPom 13.

»pieniądze przylajne«: Pieniędzy przylajnych i za rączki miodu, które zwykli dawać 7 bartników per gr. 13 den. 6, faciunt fl. 3/3/6 LustrPom 9.

a. W funkcji rzeczownika: »przylajne« = czynsz płacony przez bartników:

Zwrot: »płacić przylajnego [ile]«: Bartnik 1 w tej wsi, który do zamku miodu dawa pokow 1 i rączkę 1 [...] Tenże bartnik płaci przylajnego gr 10 LustrMalb II 115; Z tych [bartników] także każdy płaci przylajnego z boru każdego per gr 10 LustrPom 18, 5, 35.]