przylatać do kogo, do czego (2): Gdy na Liſa głod przychodzi/ tedy ſie zdechłym vcżyni, [...] tedy ptacy ſmrodliwy duch z iego gęby cżuiącz, iako ku ſcirwu do gęby przylathaią/ Także on za nogi chwyta y pożyra. FalZioł IV 14a. Cf przylatać do kogo po co.

przylatać do kogo po co (1): [św. Benedykt] krukowi ktory co dzień do niego po ſwoy obrok zláſa przylatał/ zánieść go [zatruty chleb] tám gdzie by go ludzie náleść nie mogli/ roſkazał. SkarŻyw 250.

przylatać k komu, [ku czemu] (1): LubPs R6v; [Tedy dźwiękiem ku brzegom ſkoro przylatały [!] [harpie] [ubi delapsae sonitum per curva dedere litora III 238]/ Wnet Miſenus dáie znák trąbą z wierzchu ſkáły. Porwiemy ſie/ á dźiwną bitwę tám ſtoczemy/ A ſproſné morſkié ptáſtwo bić vśiłuiemy. VergKoch 72].

przylatać na co (1): A iáko ſzáráńcża ná doyrzáłe zbożá przylata/ á ono co ludźiom nágotowano/ pożyra: tákći też y ći/ w lećieli [!] wzbożá Zborowe/ á te máiętnośći/ [...] pożądliwośći ſwey wniewolą oddáli. ModrzBaz 133v.

przylatać dokąd (1): then ptak [sęp] acżkolwiek mięſem zyw/ wſzakoſz ſam żadney rzecży nie zabije/ ale gotowo ſcirwu cżeka/ á przeto też zdalekich ſtron przylataią gdzie ſcirw cżuią. FalZioł IV 27a.

przylatać skąd (2): FalZioł IV 27a cf przylatać dokąd; SkarŻyw 250 cf przylatać do kogo po co.

W porównaniach (2):

~ Jako comparatum (1): Támże yáko gęſty deſſcż w ſwoyey obfitośći/ Wnet ſie zlecyáły ptakow ták wyelkye wyelkośći/ Ze yáko pyaſek morſki ták k nim przylatáły LubPs R6v.

Jako comparandum (1): ModrzBaz 133v cf przylatać na co. ~