[zaloguj się]
[pdf]

PRZYLATOWAĆ (5) vb impf

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf przylatować
indicativus
praes
sg pl
1 przylatuję
3 przylatuje przylatują
praet
pl
3 m an przylatowali

[inf przylatować.] ◊ praes 1 sg przylatuję (1). ◊ 3 sg przylatuje (1). ◊ 3 pl przylatują (2). ◊ praet 3 pl m an przylatowali [cum N pl: ptacy] (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Przybywać lecąc (o ptakach i owadach); advolare Calep, Cn; volare PolAnt (5): Przydawa ſie cżęſtokroć iż wiele pcżoł czudzych prylatuie [!] [examina apum supervenientia] domowe wyganiaiąc MiechGlab 77; y vráſta [z ziarnka gorczycy] drzewo tákie/ że też ptacy powietrzni przylátuią [veniant] y mięſſkáią ná gáłęźiách iego. Leop Matth 13/32; Calep 30a.

przylatować do czego (1): tedy im [Żydom] wody s ſuchych ſkał płynęły/ mánná im dobrowolnie z obłokow pádáłá/ ptacy im do namiotow ſámi przylátowáli. RejPos 257.

[Szereg: »odlatować i przylatować«: Ptacy ktorzy páznokty zżymáią [...]/ ſą też dzicy poki go nie vłápią/ y nie wycwicżą odlátowáć y przylátowáć/ álbo wabić SzczerbSpecSax 341 (Linde s.v. przylecieć).]
Przen [do czego] (1):

W porównaniu (1): Ktorzyſz ſą ći co iáko obłok przyláthuią/ á iáko gołębice do mácłochow ſwoich. BibRadz Is 60/8.

Formacje współrdzenne cf NADLECIEĆ.

LW