Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYLEŻEĆ

Następne hasło: [PRZYLGNĄCY] »

PRZYLEŻNY (2) ai

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja

sg
f	N	przyleżnå

pl
N	m pers	przyleżni
A	m pers	przyleżn(e)

[sg f N przyleżnå.] ◊ pl N m pers przyleżni (1). ◊ A m pers przyleżn(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Należący, przynależny (2)
- a. O osobach: przydzielony (2)
- b. [O częściach posiadłości]

Należący, przynależny (2):

a. O osobach: przydzielony [komu, czemu] (2): ninieisą constitucią vsthawimi ábi roki vielgie bili sandzoni podluk zwiczaiu praua Mazoweczkiego a voiewoda i castellani i vrzandniczi rokom vielkim bicz przilezni ábi bili [...] chczemi extendowacz thak okolo vielkich rokow niedosczia albo przi ich niebithnosczi iako thes i ziemskich nie sandzenia przes sandzie i vrzadniki sandziom przilezne. ZapWar 1545 nr 2646.

b. [O częściach posiadłości [ku czemu]: [wieś Niwkow] Ku zamkowi wiskiemu przyleżna, półmile od zamku, leży nad Narwią, grunt dobry, pole trojne. LustrMaz II 50.]