« Poprzednie hasło: PRZYŁOMIĆ | Następne hasło: PRZYŁOTR » |
PRZYŁOMIONY (2) part praet pass pf
Oba o jasne.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | przyłomiony | f | N | |
A | przyłomiony | A | przyłomioną |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | przyłomioné |
sg m [N przyłomiony.] ◊ A przyłomiony (1). ◊ [f A przyłomioną.] ◊ pl N subst przyłomioné (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przełamać.
Nadłamany (2): Weyrzy w Grecią [...] w iákich dziś práwiech tákże prze złą ſpráwę ſwoię [...] Obrony żadney/ zbroie żadney/ máiętnośći ſwey właſney żadney/ tylko ledwie noż przyłomiony w ſwym domu záchowáć mogą RejZwierc 188; [AEneaſz [...] Iák oświtło/ ſzlub kończył Bogom obiecány [...] więc piérze krwią zroſſone ná ſobie/ Máiąc/ helm przyſtoſował/ y broń przyłomioną [telaque trunca viri XI 9] VergKoch 307; On ſrożeie/ á co wſkok poſtrzał przyłomiony Vśiłuie tám dobydź [infracta luctatur harundine telum eripere XII 387] w ſobie zoſtáwiony/ Y blisſzego rátunku ſzuka w onéy chwili/ Aby ſzerſzą żelázem ranę otworzyli VergKoch 355].
Przen (1): rośćie żáłość/ że iéy látá Pierwey ſą przyłomioné niżli tego świátá Roſkoſzy záżyć mogłá KochTr 21.
Cf PRZYŁOMIĆ
DDJ