[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPOŁUDNIE (4) sb n

o jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N przypołudni(e)
G przypołudnia
A przypołudnié
L przypołudniu

sg N przypołudni(e) (1). ◊ [G przypołudnia.] ◊ A przypołudnié (2); [-é], -(e) (2). ◊ L przypołudniu (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Środek dnia, południe; medium diei PolAnt; meridies Vulg (4): BibRadz Dan 13/7; A w.m. pánie Myſzkowſki przy tym giełku ſłow nikcżemnych moich/ zle ſie wyleżawſzy/ y cżás prożno ſtráćiwſzy/ poſpieſzay ſie w drogę/ ábyś ná lepſzy wiecżor trefił/ niż tu przypołudnie było. GórnDworz S3v; Mącz 218d; GostGosp 116; [HistPonc B3v; bo ich [siejek] náwiedzie iáko chce do śieći/ [...] á gdy nagorętſzy á naiáśnieyſzy dzień tym lepiey/ to ieſt w przypołudnie CygMyśl C2; w Ołomuńcu gdy ſie przeſypiał o przypołudniu niewiedzieć od kogo [Wacław czeski] zábit. BielKron 1597 208; Ktora ſzoſta godziná obiádu/ ieſliby robotę mieli w polu [zakonnicy]/ ábo ieſliby vpalenie letnie zbytnie było/ ma być ſkończona (marg) Godzinę ſtrawić przypołudniá/ dla gorącośći. (–) RegułaKlon M3v; A gdy ſie lud wrácał w przypołudnié/ w chodźiłá Zuzánná/ y przechadzáłá ſie po ſadu męża ſwégo. WujBib Dan 13/7 (Linde)].

LW