[zaloguj się]
[pdf]

SABAOT (4) sb m

Fleksja

indecl sabaot (4).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Jedno z pochodzących z Biblii określeń Boga jako Boga zastępów (hebr. „Sabaoth” ‘tłum, mnóstwo’) [sabaoth, dictio Hebraica – zastępów mocarstwo Mącz 362c] (4): Ia Bog Sabaot od wieka Gdym ſobie Stworził Cżłowieka Iákam Láſke nadnjm ziawił Zemnu [lege: żem mu] wſſytko ku czcży ſprawił. RejKup y8v; SarnUzn E3; RejPos 144.
Szereg: »Bog Sabaot abo zastępow« (1): Y wźiął Ezdrás kxięgi przed wſſyſthkim mnoſthwem [...]. A gdy dokonał zakonu/ wſſyſthcy powſtháli: y błogoſláwił Eſdrás Páná Bogá náwiſzſſego/ Bogá Sábáoth ábo zaſthępow wſſechmocnego [Deum Sabaoth omnipotentem]. Leop 3.Esdr 9/46.

JR, (LW, MC, MN)