[zaloguj się]

PRZYPRZĄC (1) vb pf

Fleksja
inf przyprząc
praet
sg
3 m przyprzągł

inf przyprząc.[praet 3 sg m przyprzągł.]

stp, Cn brak, Linde XVIIXVIII w.

1. Zaprząc [co (żywotne)]: Adiugare equos duos, Prziprząc dwu koniu. Mącz 177b.
2. [Przyłączyć się; przen: poprzeć czyjeś zdanie [do kogo]: Aż w to [= w dyskutowany problem] x. Szczęsny wstąpił a do nas przyprzągł. Ale oni [zwolennicy Kalwina] na swoim zostali AktaSynod I 74.]

Formacje współrdzenne cf PRZEPRZĄGAĆ.

Cf [PRZYPRZĘŻENIE]

MN