[zaloguj się]
[pdf]

SABELLIJAŃSKI (1) ai

Zawsze: -ll-.

sa-, [så-]; -ań-, [-åń-]; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
f G n Gsabellijański(e)go
Dsåbellijåński(e)j D
pl
N subst sabellijański(e)

sg [f D såbellijåński(e)j.] ◊ n G sabellijański(e)go. ◊ [pl N subst sabellijański(e).]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „sabellijan”: Zádáie mi też [ksiądz kanonik] y to/ [...] żebyſmy my cżytaiąc w piſmie ś. rożność perſon/ to wkupę gmátwáiąc/ mieli ſámemv oycu przycżytáć/ przykłádem Sábellianow (marg) Potwarz, perſon w kupę gmátwánia Sábelliáńskiego. (–) CzechEp 222; [O Trzech/ To ieſt/ O Bogu/ o ſynu iego/ y o Duchu S. przećiwko Troycy Sabelliańſkiey. PiotrGonTrzech kt; á przeto tá iedná ſubſtáncya ſpołecżna/ ſą plotki Sábelliáńſkie. PiotrGonTrzech 25v].

JR, (LW, MC, MN)