| « Poprzednie hasło: PRZYSIADA | Następne hasło: PRZYSIADAĆ SIĘ » |
PRZYSIADAĆ (2) vb impf
-sia- (1), [-siå-].
| indicativus | |||
|---|---|---|---|
| praes | |||
| sg | pl | ||
| 1 | przysiadåm | ||
| 3 | przysiadå | przysiadają | |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | przysiadåł |
praes 1 sg przysiadåm (1). ◊ 3 sg przysiadå (1). ◊ [3 pl przysiadają.] ◊ [praet 3 sg m przysiadåł.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w. (z Cn); poza tym XVIII w. w innym znaczeniu.
W przeciwstawieniu: »na wirzch wykładać ... przysiadać« (1): PRzy iednym ſczęſćiu dwie ſzkodźie bóg dáie: Głupi nie widźi/ więc fortunie łáie. Báczny co dobrze/ to ná wirſch wykłáda/ A co nie gmyśli to pilnie przyſiáda. KochFr 35.
przysiadać na czym: Stanawszi oblicznie przed vrzędem zagaionÿm Maczieÿ Madeÿ zeznal, isz przisiada na rolÿ swÿ oiczizni wlasni swi pulgrziwnÿ, ktora nan przipada KsięgaSądTrześ 1580 nr 1321; Ja Jan Janusz przysziadam 2 grzÿvnÿe na svÿi oÿcysnie, kthorÿ na mÿe przypadaÿa y na theÿ rolÿ, kdzie szedze od kranÿce Pukovskÿ. KsięgaSądTrześ 1583 nr 1383.]
Formacje współrdzenne cf SIEDZIEĆ.
MP