« Poprzednie hasło: PRZYSIADAĆ | Następne hasło: [PRZYSIADKA] » |
PRZYSIADAĆ SIĘ (3) vb impf
-sia- (1), [-siå-].indicativus | |||
---|---|---|---|
praes | |||
sg | pl | ||
1 | przysiadåm sie | ||
3 | przysiadå sie | przysiadają sie |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | przysiadåj sie |
praes 1 sg przysiadåm sie (2). ◊ [3 sg przysiadå sie. ◊ 3 pl przysiadają sie.] ◊ imp 2 sg przysiadåj sie (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przysieść.
- Siadać przy kimś lub przy czymś
(3)
- Przen
(1)
- a) [Chcieć sobie przywłaszczyć]
- b) Zalecać się, uwodzić (1)
- Przen
(1)
przysiadać się do kogo (1): Assido, Prziſiádam ſie do kogo/ ſiedzę przi czym álbo przi kim. Mącz 379a.
[przysiadać się do kogo: y owſſęm káżdy táki [nierządnik] ſromotne karánie odnieśye/ ktory ſye iedno do cudzey żony prziſyada LorichKosz 62v (Linde s.v. przysieść).]
przysiadać się ku komu (1): Ku milowaniu (ieſthli maſz pienądze) czas barzo dobry, y ku inſzem rzeczam: wyborny, malzeńſtwa iednay, A ku miley ſie przyſiaday, z paniami, y z pannami ſie oznaymiay FalZioł V 53.
Formacje współrdzenne cf SIEDZIEĆ.
MP