« Poprzednie hasło: PRZYSKIRZYCE | Następne hasło: PRZYSKOK » |
PRZYSKOCZYĆ (29) vb pf
o jasne.
inf | przyskoczyć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | przyskoczył | m pers | przyskoczyli |
f | przyskoczyła | m an | ||
n | przyskoczyło | subst | przyskoczyły |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by przyskoczył |
inf przyskoczyć (1). ◊ fut 3 sg przyskoczy (3). ◊ 3 pl przyskoczą (1). ◊ praet 3 sg m przyskoczył (2). f przyskoczyła (2). n przyskoczyło (3). ◊ 3 pl m pers przyskoczyli (5). subst przyskoczyły (2). ◊ con 3 sg m by przyskoczył (2). ◊ part praet act przyskoczywszy (8).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.
przyskoczyć do kogo (1): Co widząc drudzy zakonnicy/ zdumiawſzy ſię przyſkocżyło ich kilka do niego [do udającego szaleńca]/ pocżną go roſpáſowáć WerGośc 217; [NeothAcros Dv].
przyskoczyć gdzie (1): Iezuſa gdy tako bez miloſierdziá dlugo bili/ ieden tamo przyſkocżywſſy iąl ijm laiatz rzekątz: [...] OpecŻyw [127].
»chyłkiem przyskoczyć« (1): wthen cżás gdy [Gałąs] ſie przechodził Obyes chyłkyem przyſkocżywſſy/ wymknął mu s cżapki liſtek GliczKsiąż H8v.
»ku pomocy przyskoczyć« (1): (nagł) Mákowecki s ſyny. (–) [...] Gdy ſie głaſzcże po brodzye prętko ſie vmykay/ Bo gdy mu ku pomocy przyſkocżą ſynowie/ Iuż wiedz że pewną biedę będzyeſz miał ſwey głowie PaprPan H2.
[»przyskoczyć z tyłu«: Smierć [osoba dramatu] przyskoczywszy z tyłu rzecze. DramStp I 640.]
przyskoczyć gdzie (1): Nie máſz w Swiećie kochánia/ Gdźieby ten [drapieżliwy smok, tj. szatan] nie przyſkocżył/ swych iádow nie nátłocżył. GrabowSet R3v.
przyskoczyć skąd (1): Tedy słowo twoie wſzechmocne iáko ſrogi walecżnik przyſkocżyło z ſtolice krolewſkiey z niebá BudBib Sap 18/15.
W porównaniu (1): BudBib Sap 18/15 cf przyskoczyć skąd.
przyskoczyć do czego (1): (nagł) Broniewſki Koniuſzy s ſyny. (–) [...] Swą ſrogoſcią Káſánder namniey go nie wſtráſzy/ Bo gdy do cżego przydzye vmieią tho náſzy/ A gdy záś ſpołem s ſyny do tego przyſkocży/ Záwſze Mácedońcżyká máią w ſwoiey mocy. PaprPan M4.
przyskoczyć skąd (1): bili ſie dobrze fortuná y nátę y ná owę ſthronę ſie ſkłániáłá: Turcy wielkośćią/ náſzy męſtwem przechodzili/ áż przyſkoczyły vffy poſilecżne z láſa ktore wielkim pędem vderzyły ná nieprzyiaćielſkie woyſko BielKron 245.
»przyskoczyć na ratunk« (1): rzucili ſie hurmem pięć ſeth mężow Biſkupich [...] ſproporci drudzy theż zá nimi rychło przyſkocżyli ná rátunk/ potkáli ſie ſnimi mocnie BielKron 215.
»śmiele przyskoczyć« (1): Bo [Tatarowie] widząc náſzych máło/ ſmiele przyſkoczyli/ A wkoło ich iák wieńcem zewſząd otoczyli. StryjKron 632.
Formacje współrdzenne cf SKAKAĆ.
LW