Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYSŁUŻYĆ SIĘ

Następne hasło: [PRZYSMACZNIK] »

PRZYSMACZEK (3) sb m

Fleksja

I pl przysmaczki (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Znaczenia

Dem. od „przysmak”; o wypowiedzi: pochlebstwo, przymilność, słodkość (3)

Dem. od „przysmak”; o wypowiedzi: pochlebstwo, przymilność, słodkość (3):

Zwrot: »słowka przysmaczki cukrować« = słodko mówić (1): Bo páthrzay więcz ná owego ſproſnego á przemierzłego chłopá/ co ſie więc owo ſłowki niewieſciemi pieśći/ więcz ſie tu vmizga chociay mu nie trzebá/ więc tu poſthawki dziwne ſtroi/ więc tu ſłowká rozlicżnemi przyſmácżki cukruie/ ieſliże mu to pochwálić maſz álbo nie. RejZwierc 83v.

Szereg: »przysmaczki a (albo) krasomowności (a. piękne słowka)« [szyk 1:1] (2): A ták nie tyć ſłowká máią być bacżone álbo vważáne/ ktore rozlicżnemi przyſmácżki álbo onymi kraſomownoſciámi bywáią záfárbowáne/ ále ony co idą z vſt [...] iż znáć w nich wierną ſzcżyrość/ á iż w nich żadney obłudnośći nie maſz. RejZwierc 84v, 89.