[zaloguj się]

PRZYSPORZYĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg n praet przysporzyło sie.

stp, Cn, Linde brak.

Powiększyć się, pomnożyć się [bezpodmiotowo: komu czego]: Damno auctus. Prziſporziło mu ſie ſzkody. Mącz 77d.

Formacje współrdzenne cf SPORZYĆ.

JR