[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSPOSABIAĆ SIĘ (2) vb impf

Pierwsze a pochylone, drugie jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w przysposobiać).

Fleksja
inf przysposåbiać się
indicativus
praes
sg
3 przysposåbiå się

inf przysposåbiać się (1). ◊ praes 3 sg przysposåbiå się (1). ◊ [part praes act przysposåbiając się.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w s.v. przysposobić.

1. Czynić przygotowania do czegoś, przygotowywać się; aptare se, comparare se Cn (2):

przysposabiać się w co (1): Aleby trzebá czáſu pokoiu w to [tj. stworzenie własnej piechoty] ſię przyſpoſabiáć/ y ze wſzytkich dobr Rzeczypoſp⟨olitej⟩ y Krola Iego Miło⟨ści⟩ wybráńce wiernie y porządnie wybráć VotSzl Cv.

Przen [do czego] (1): Duſzá náſzá duchem ſię zowie/ gdy z Anyoły [...] obmyśla rzeczy niebieſkie/ y do oney ſię oyczyzny z Anyoły przyſpoſabia. SkarKaz 85a.
2. [Chcieć się przypodobać [komu]: Piſze Sokrátes kośćielny Hiſtoryk o Iowiniánie Ceſárzu/ że nie tylko káżdemu iákiego chćiał nabożeńſtwá pozwalał/ ále też pochlebcom/ ktorzy ſię iemu przyſpoſabiáiąc/ do iego wyznánia nie ſzcżyrze odzywáli/ przygániaiąc mowił/ że doſzedł tego/ że nie Bogá chwalili ále Sżárłat. BronApokr 338.]

Formacje współrdzenne cf SPOSOBIĆ.

JR