« Poprzednie hasło: PRZYSTĄPIĆ | Następne hasło: PRZYSTĄPIENIE » |
PRZYSTĄPIĆ SIĘ (41) vb pf
W inf -stąp- (9) LubPs, RejPos (8), -stęp- (2) RejPs, RejAp; w imp -stęp(-) (4) RejKup, LubPs, Mącz (2), -stąp- (1) RejPos; w pozostałych formach -stąp-.
sie (31), się (10).
inf | przystąpić się, przystępić się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | przystąpiłem się | m pers | |
3 | m | przystąpił się | m pers | przystąpili się |
n | subst | przystąpiły się |
imperativus | |||
---|---|---|---|
sg | pl | ||
2 | przystęṕ się, przystą(p) się | przystąṕcie się, przystęṕcie się | |
3 | niech się przystąpi |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | by się przystąpił | m pers | by się przystąpili |
con praet | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | f | byś się była przystąpiła |
inf przystąpić się (9), przystępić się (2). ◊ fut 1 sg przystąpię się (1). ◊ 3 sg przystąpi się (2). ◊ 3 pl przystąpią się (1). ◊ praet 1 sg m przystąpiłem się (1). ◊ 3 sg m przystąpił się (3). ◊ 3 pl m pers przystąpili się (3). subst przystąpiły się (1). ◊ imp 2 sg przystęṕ się (3), [przystą(p) się]; -ṕ (2), -(p) (1). ◊ 3 sg niech się przystąpi (1). ◊ 2 pl przystąṕcie się (1), przystęṕcie się (1). ◊ con 3 sg m by się przystąpił (2). ◊ 3 pl m pers by się przystąpili (1). ◊ con praet 2 sg f byś się była przystąpiła (1). ◊ part praet act przystąpiwszy się (8).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów) s.v. przystąpić.
przystąpić się do kogo (11): Thedy przyſtąpiwſzy ſie Piotr do niego/ rzekł: Panie [...] Leop Matth 18/21; GórnDworz O3v; miey o nim táką wiárę/ iáką miáły ony nędzne tłuſzcże/ ktore ſie przyſtąpiły do niego/ á przywiodły mu onego głuchego y niemego RejPos 205, 209, 216, [236], 246, 259v; [Leop Matth 21/28 (Linde s.v. przystąpić); Ná to moie pytánie iedná [Muza] z nich wyſtąpi/ Y zálawſzy ſię łzámi/ do mnie ſię przyſtąpi. JurPogrzeb A2 (Linde s.v. przystąpić)]. Cf Zwrot.
przystąpić się do czego (4): Prope hunc adsiste, Przyſtęṕ ſie do tego. Mącz 396c; RejPos Ooov; gdy otworzyli [kościół]/ [...] Dániel prośił krolá áby ſpołu z nim przyſtąpił ſie do ołtárzá/ y vkazał krolowi ſtopy co oni fáłecżni kſięża vdeptáli RejZwierc 202v. Cf Zwrot.
przystąpić się k(u) komu (3): BibRadz Mar 14/45; Y rádábyś [Panno święta] ſię byłá kniemu [męczonemu Jezusowi] przyſtąpiłá/ A on ſrogi krzyż nośić pomogła mu byłá SiebRozmyśl H3v; Onoſz ieſt. iuſzci w ſwoiey ſtárości zdzieciniał. [...] Przyſtąpię ſię ku niemu. CiekPotr 5. Cf Zwrot.
przystąpić się dokąd (2): RejKup cc7v; iż káżdy ſrogą ſmiercią vmrzeć miał/ ktoby ſie thám przyſtąpił. Tylko ſam Moiżeſz [...] wſtąpił ná onę gorę RejPos 141.
przystąpić się skąd (1): Krol ná ſwym ſtolcu ſiedział. [...] Burgrábiá wielki według zwycżáiu/ ſzedł przed wſzytkimi pány przełożonemi ku Krolowi z vniżoną pokłoną/ á przyſthąpiwſzy ſie z boku/ włożył rękę ná koronę [...] BielKron 329v.
cum inf (1): w cżwarty dzień przed śmierćią [...] pocżęła piękną á rumianną/ y nieiáko iáśniącą twarz mieć/ á wárgámi ruſzáć. przyſtąpiłem ſię bliſko ſłucháć co mowi SkarŻyw 583.
Ze zdaniem celowym (1): ſnadz y powinowáći mogi zdáleká ſtoią á nieſmieią ſię przyſtępić áby mi co pomogli. RejPs 57v.
przystąpić k komu (1): Słuſſnye ſie tedy przyſtąpić wſſyſcy k nyemu macye/ Wy ktorzy nádemną yego ſwyętą łáſkę znacye LubPs Iv.
przystępić się k czemu (1): Przyſtęṕcyeſz ſie k tey gorze Páná Bogá ſwego/ W ktorey wyelka obfitość wſſytkyego dobrego LubPs P5.
przystąpić się ku komu (1): ſtańmy ſpołem/ kto ma práwo zemną niech ſię przyſtąpi ku mnie. BudBib Is 50/8.
przystąpić się dokąd (1): Słuchayże záſię co mowi [Izajasz] ku tym nędznikom ktorzy ſą przycżynámi ſmierći iego [człowieka wiernego]/ thák im powiádáiąc: A wy ſie ſám przyſtąṕcie ſynowie cżártowi RejPos 321v.
przystąpić się ku komu (1): Przyſtąpili ſię ku mnie ći ktorzy náſláduią złoſći/ á oddalili ſię od zakonu twego. BibRadz Ps 118/150.
Formacje współrdzenne cf STĄPIĆ.
ZCh