[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSTĘPOWAĆ SIĘ (8) vb impf

sie (6), się (2).

o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 przystępuję się
3 przystępuje się
praet
sg pl
2 m m pers -ście się przystępowali
3 m przystępowåł się m pers
imperativus
sg pl
2 przystępuj się przystępujcie się

praes 1 sg przystępuję się (1). ◊ 3 sg przystępuje się (2). ◊ praet 3 sg m przystępowåł się (2). ◊ 2 pl m pers -ście się przystępowali (1). ◊ imp 2 sg przystępuj się (1). ◊ 2 pl przystępujcie się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Zbliżać się, podchodzić bliżej ku komuś a. czemuś; accedere Vulg [w tym: do kogo (5)] (7): Adsto, seu Asto, Stoyę przy kim/ prziſtępuyę ſie do kogo. Mącz 417d.

przystępować się ku czemu [= w jakim celu] (1): Leop 2.Reg 11/20 cf przystępować się dokąd.

przystępować się dokąd (1): cżemuśćie ſie przyſtępowáłi [!] pod mur ku bitwie? zaśćie nie mogli wiedzieć/ że z muru/ z gory wiele ſtrzał bywáią wypuſzcżáne? Leop 2.Reg 11/20.

W połączeniu szeregowym (1): A [Jezus] do vbogich á do nędznikow nigdy nie proſzony ſam dobrowolnie chodził/ ſam ie vpátrował/ á ſam ſie do nich przyſtępował. RejPos 255v.

Zwrot: »blisko się przystępować« (2): RejZwierc 9; temu ſię kwiatkowi bárzo przypátruie/ Y co raz ſię do niego bliżey przyſtępuie. WitosłLut A3.
Szereg: »przychodzić, przystępować się« (1): [Pan] do vbożuchnych nędznicżkow nie proſzony ſam przychodził/ ſam ſie przyſtępował RejPos 243v.
Przen (1): iż ieſt bliſko w ten cżás nád thobą zbáwienie twe/ á iż ſie przyſtępuie do ciebie ſpráwiedliwość Páná Bogá twego RejPos [226]v.
2. Nawiązywać znajomość, utrzymywać kontakty z kimś, przestawać [do kogo] (1): Niebaẃ ſię długiemi ſłowy z ſzalonym/ áni ſię przyſtępuy do tego ktory niema żadnego rożſądku [ad insipientem ne accedas]. BibRadz Eccli 22/14.

Formacje współrdzenne cf STĄPIĆ.

ZCh