[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSTRUGAĆ (1) vb pf

Fleksja
imperativus
sg
2 przystruż

fut 3 sg przystruże. ◊ [imp 2 sg przystruż.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Przyciąć: Kiedy byś miał zmáwiáć Robotę ná Pręty: tedy ſobie wymawiay/ áby źiemię brał dwá kroczki w źiemię proſtą Bórtę/ á robotę áby oddawał pod ſznur. Abowiém óni rádźi w poſrzodku czynią Pagorek/ á ku Bórćie przyſtruże ku oddaniu roboty. Strum F2v.
2. [Uczynić coś strugając [co]: ⟨Gdy⟩ ſię czym innym [koń] ochwaci ⟨Przy⟩zſtruż cżop z mydła włoż koniowi w ⟨gardł⟩o aby prełkął [lege: przełknął]. SprLek B2v.]

Formacje współrdzenne cf STRUGAĆ.

ALKa, ZCh