[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSZYĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

inf przyszyć się.

Sł stp brak, Cn s.v. przylipam, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w. s.v. przyszyć.

1. [Przyłączyć się; przen; affigi Cn [do kogo]: Solon vczynił był Dekret táki: iż/ gdźieby kto w rozerwánéy Rzeczypoſpolitéy przyſzyć ſie niechćiał do któréyle ſtrony/ táki miał dáć gárdło. MalaspJan G3 (Linde s.v. przyszyć).]
2. W funkcji biernej: Zostać przyszytym; przen [komu]:

W porównaniu: żeby iednemu choćiaż cżłowiekowi [tj. Chrystusowi]/ w tym złącżeniu [dwu natur]/ to co Bożego ieſt dla ſpolnego vdźielenia właſnośći/ to przyſtało y ſłużyło/ á drugiemu záś choćiaż Bogu/ to co cżłowiecżemu [lege: człowieczego] dla tegoż ſpołku właſnośći przyſzyć ſię iáko łátá ſmrodliwa/ miáłá. CzechEp 246.

Formacje współrdzenne cf SZYĆ.

KO