[zaloguj się]
[pdf]

SADZELNY (2) ai

a pochylone; e prawdopodobnie jasne (tak w sadzelisty).

Fleksja
sg
n Lsådzelnym
pl
A subst sådzelné

sg n L sådzelnym (1). ◊ pl A subst sådzelné (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „sadzel” (2):
a. Powstały od sadzela, spowodowany sadzelem (1):
Wyrażenie: »rana sadzelna« (1): Może téż ſámym ſokiem z celidonijey wſzelkié rány ſadzelné mázáć/ álbo prochem poſypowáć s korzenia tegoż źiela nátłukſzy. SienLek 128.
b. Leczący sadzel (1):
Szereg: »ranny i sadzelny« (1): Miáłoć w prawdzie/ przy lékárſtwie ránnym y ſadzelnym ſtać/ to co ſye blizn/ y dźiwégo mięſá dotycze: ále [...] w przyſzłym Rozdźiale o thym mowá być muśi. SienLek 158.

Synonim: a. wrzedliwy.

Cf [SADZELISTY], SADZELOWY

JR, (LW, MC, MN)