[zaloguj się]

[PRZYTACZOWAĆ vb impf

Fleksja

3 sg m praet przytåczowåł.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Odnosić do czegoś jakąś treść, twierdzić, że wypowiedź dotyczy czegoś [co do czego]: Bo wiemy iáko Szátan nie mogąc zágubić/ y poważnośći ſłowá Bożego zátráćić/ tedy go inácżey przytacżował do cżego inſzego á niżeli było nápiſáne. GilPos 46 (Linde s.v. przytoczyć).

Formacje współrdzenne cf TOCZYĆ.]