[zaloguj się]
[pdf]

PRZYTOWARZYSZYĆ SIĘ (2) vb pf

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w potowarzyszyć się).

Fleksja
praet
sg
3 m przytowarzyszył sie
conditionalis
sg
3 m by sie przytowarzyszył

praet 3 sg m przytowarzyszył sie (1). ◊ con 3 sg m by sie przytowarzyszył (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (te same przykłady) s.v. przytowarzyszyć.

Przyłączyć się, przystać do kogoś, stać się czyimś towarzyszem [do kogo] (2): Támże przyiął náukę iego [Mahometa] y przytowárzyſzył ſie do niego Homár [= Omar] cżłowiek możny y mężny/ ktory iuż ſzáblą á moczą pomagał mu twirdzić i rozſzyrzáć náuki oney iego. RejAp 82.
Przen (1): Coż chcemy cżynić/ iákoż chcemy ktemu przydź/ áby ſie ten pan [Chrystus] przytowárzyſzył do nas/ á chodził z námi po tych náſzych drogach żywotá náſzego RejPos 112.

Formacje współrdzenne cf TOWARZYSZYĆ.

AĆ