[zaloguj się]

SAFIJAN (6) sb m

s- (5), sz- (1).

Pierwsze a jasne, drugie pochylone.

Fleksja
sg pl
N safijån safijåny
A safijån safijåny
L safijånie

sg N safijån (3).[A safijån.L safijånie.]pl N safijåny (1).A safijåny (2).

stp, Cn, Linde brak.

Wyprawiona miękka skóra koźla lub barania barwiona na kolorowo, z której szyto kosztowną męską odzież i obuwie, pochodząca z Turcji; też odzież i obuwie wykonane z tej skóry (z tur. sahtiyan pers. sahˉtiān) (6): ieśli ſię naydą pierzchałkowie [= lekkomyślni] iácy/ ktorzy [...] tem ſię nád inſze wynoſzą/ że więcey niż inſzy dáli trybutu Moſkwie zá futrá/ więcey Turcżynowi zá ſáfiany/ kobierce/ więcey Niemcom Włochom zá iedwabie ſukná/ winá/ [...] ći tácy niebácżni ludźie/ łácno ad officium przywiedźieni być mogą. GrabPospR N3v; Abowiem gdyby te pieniądze w Koronie zoſtáły/ ktore do Włoch [...] wynoſzone bywáią. Tákże do Turek zá niezdrowe máłmázye/ zá niepotrzebne kobierce/ zá chrome konie/ zá niepożyteczne ſzáfiany/ [...] tedy v nas łácnoby było o pieniądze/ á zá tym y o żołnierzá do obrony VotSzl D2v; KlonWor 56 [2 r.]; [selle Turcarum de saphian CracArtific 1539 nr 955; InwMieszcz 1566 nr 129; [tak mówi Jehowa Jeruszalimowi:] Y obloklem ćię w haftowáną koſzulę/ á obułem ćię w ſáfijan (marg) w Tachas/ co niektorzy przekłádáią borſukiem. (–)/ vbrałem ćię też w ćienkie płotno/ y przyodziałem ćię iedwabną (ſzátą) BudBib Ez 16/10; Abram Markus Żyd krak⟨owski⟩ towar swój przywiózł: safian z Wrocławia eq. conductis, sol., fl. -/1/9 HandelŻyd 67].

W połączeniu szeregowym (1): A Teżby tá wypráwá nie mogłá wiele koſztowác [!]/ ábowiem naprzod w woyſcże nie wolno będźie koſztow prożnych cżynić/ ktore ad ornatum et pompam więcey należą/ niż do potężnośći boiu/ iáko ſą ſtroyne ſzáty/ futrá/ ſáfiany/ kobierce/ iedwabie/ lámpárty/ wilki/ co po tym nic/ śrebrne ábo pozłacáne rzędy etc. GrabPospR N4v.

Szereg: »ubraniczko i safijan« (1): Vbránicżko wyſmukłe y Sáfian świeży: V roſkoſznych białych głow/ Pan záwſze ná leży [= na kwaterze]. KlonWor 62.

JR, (LW, MC, MN)