[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYWIERZGNĄĆ vb pf

Fleksja

3 sg m praet przywi(e)rzgnął.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przyciągnąć kogoś ku czemuś a. ku komuś, zachęcić, skłonić:
Zwrot: »przywierzgnąć do siebie [kogo]«: Confeſſya Nowokrzcżeńcow przywędrowáłá do Polſki z Cżechowicżem: ten będąc klechą y dzwonnikiem/ zoſtał Miniſtrem Confeſſyey Luterſkiey/ potym Kálwinowey: ále poſłány od Zboru do Genewy/ [...] wſtąpił ná drodze do iednego Miniſtrá Nowokrzcżeńcá/ od ktorego tey Confeſſyey przewyknął: y do Polſki przyiáchawſzy/ w Kuiáwach naprzod przywierzgnął do śiebie Niemoiewſkiego y inſzych ŁaszczOkulary I2.

Formacje współrdzenne cf WIERZGAĆ.]

MPi