[zaloguj się]

PRZYWILEJOWANY (1) part praet pass pf

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w przywilejowanie); a jasne.

Fleksja
sg
mNprzywilejowany nNprzywilejowan(e)
Aprzywilejowany A

sg [m N przywilejowany.A przywilejowany.]n N przywilejowan(e).

stp s.v. przywilejować, Cn notuje, Linde brak.

1. Opatrzony przywilejem; eximius, immunis, privilegiarius, cui privilegium concessum est Cn: [Tamże jest Knastwo alias wójtowstwo przywilejowane LustrRus I 130; przywileiowány/ Privilegio munitus. Volck Vvv4v.]
a. Obdarzony łaską cudowności: [oszust] Cżáſem zmyśli ná błoniu/ y w boru Ziáwienie: Y ślubuie proſtakom zá pewne zbáwienie. Widźiałem/ pry/ pod láſem miłą Mátkę Bożą. [...] Idą [prości ludzie, którzy uwierzyli tym zmyśleniom]/ nikt im nie kazał/ ná niepoświącáne/ Mieyſce/ y ktore nie ieſt przywileiowáne. KlonWor 48.
2. [W funkcji przymiotnika:
Wyrażenie: »list przywilejowany« = dokument potwierdzający: Ani theſz maią bicz przymovane wzakon o ktorich by niebely ſwiathkowie iſz ſą złoza ſluſznego. Oprocz ieſly bÿ mialÿ lÿſth przivileiovany StatNorb 22v.]

Cf PRZYWILEJOWAĆ

LW