[zaloguj się]
[pdf]

PRZYWITAĆ SIĘ (14) vb pf

sie (9), się (5).

a jasne.

Fleksja
inf przywitać się
praet
sg pl
3 m przywitåł się m pers przywitali się
n przywitało się subst

inf przywitać się (1). ◊ fut [2 pl przywitåcie się.] ◊ 3 pl przywitają się (2). ◊ praet 3 sg m przywitåł się (2). n przywitało się (1). ◊ 3 pl m pers przywitali się (4). ◊ part praet act przywitåwszy się (4).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. przywitać.

Pozdrowić się wzajemnie słownie lub za pomocą przyjętych gestów z osobą spotkaną, przybyłą lub do której się przybyło; salutare PolAnt, Vulg, Cn; consalutare Mącz, Cn [w tym: z podmiotem w pl (8)] (14): a tako przyuytawſzy ſyą [św. Anna i Joachim], poſzlaſz ta [lege: poszłasta (3 du praet)] do koſzczyola bozego y podzyąkoualy panu bogu PatKaz II 64v; RejWiz 64v; tám ſie oboie przypráwionych w ſzáty koſztowne przywitáło z rádoſcią BielKron 56, 13v, 413; BudBib 1.Mach 11/6.

przywitać się czym [= wypowiadając słowa] (1): otworzy mu/ y mile ſię właſnymi imiony ſwemi przywitáią/ y obłápią SkarŻyw 51.

przywitać się z kim [podmiot w zasadzie w sg] (4): Wilk ze pſem w gáiu ſie zetkał/ A wdzięcżnie ſie z nim przywitał BierEz Rv; RejJóz P5v; ActReg 59; od Tyru przypłynęliſmy do Ptolemáidy: á przywitawſzy ſię z bráćią/ mieſzkáliſmy v nich ieden dźień. WujNT Act 21/7.

Zwrot: »przywitać się społem (a. wespołek), zobopolnie« [szyk zmienny] (2:1): ForCnR B2; Leop 1.Mach 11/6; Consalutare intra se, Prziwitáć ſie wſepołek [!]/ y pitáć ſie ná zdrowie yeden drugiego. Mącz 366b.
Szereg:»przywitać a pozdrowić się« (1): Potym záiáchał Ionátás Krolowi drogę w Ioppen z wielką vcżćiwośćią/ y przywitáli á pozdrowili ſie zobopolnie [invicem se salutaverunt] Leop 1.Mach 11/6.
[Przen: Przybyć, znaleźć się: Ale ſie ku náukam przypráwiayćie. Przez ktore bogá miłego vznaćie [...]. Przez nie gwiazdy zliczyćie Y do piekłá drogi vznaćie. Tám dyabelſkie męki oglądaćie Náoſtátek ſie wniebie przywitaćie SądParysa D3v.]

Formacje współrdzenne cf WITAĆ.

PP