![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [PRZYWITAWAĆ] | Następne hasło: PRZYWITOWAĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZYWITOWAĆ (5) vb impf
o oraz a jasne.
Fleksja
| inf | przywitować |
|---|
| praet | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | m pers | przywitowali | |
| f | przywitowała | m an | ||
inf przywitować (3). ◊ praet 3 sg f przywitowała (1). ◊ [3 pl m pers przywitowali.] ◊ part praes act przywitując (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przywitać.
Znaczenia
Pozdrawiać słownie lub za pomocą przyjętych gestów osobę spotkaną, przybyłą lub do której się przybyło (5): Niektorzy [książęta ruskie] przećiw iemu [królowi Bolesławowi] wyieżdżáli przywitowáć/ á drudzy w tył záieżdżali/ drudzy z bokow/ ſpráwiwſzy ſie w vffce BielKron 353v, 243v; Iungere dextras, Przywtiowáć [!]. Mącz 84a.
przywitować kogo (1): [y przywythowaly Iezuſza wyelmoznye klyekaiącz RozmyślDomin 4, 80, 96.] Cf przywitować kogo kim.
przywitować kogo kim [= zwracając się do witanego tym określeniem] (1): Tullia żoná Tárquiniuſowá ſiedząc ná ſániach/ głoſem mężá Tárquiniuſá krolem przywitowáłá BielKron 103v.
a. Oddawać cześć (1): Ktorąż [Maryję] gdy tak weſele w pirwſſy kor z ſpiéwanijm wprowadzili/ wſſytka rzéſſá niebieſká przywitowatz ij chwalitz iéy ſwiętą miloſtz pocżęla. OpecŻyw 182v.
Formacje współrdzenne cf WITAĆ.
PP