« Poprzednie hasło: PRZYWOŻONY | Następne hasło: PRZYWRACAĆ SIĘ » |
PRZYWRACAĆ (65) vb impf
W inf -wra-; w pozostałych formach -wrå- (18), -wra- (16); -wrå- KromRozm III, LubPs, GroicPorz, GórnDworz, KuczbKat, BudBib, ModrzBaz, SkarŻyw (2), StryjKron, ArtKanc, WujNT (4); -wra- OpecŻyw, KrowObr (2), CzechRozm; -wrå- : -wra- Mącz (2:2), SarnStat (1:10); drugie a jasne.
inf | przywracać | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
indicativus | ||||||
praes | ||||||
sg | pl | |||||
1 | przywråcåm | przywråcåmy | ||||
2 | przywråcåsz | |||||
3 | przywråcå | przywråcają |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | -ś przywråcåł | m pers | |
3 | m | przywråcåł | m pers | przywråcali |
f | przywråcała | m an |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by przywråcali |
inf przywracać (5). ◊ praes 1 sg przywråcåm (2). ◊ 2 sg przywråcåsz (1). ◊ 3 sg przywråcå (34). ◊ 1 pl przywråcåmy (11). ◊ 3 pl przywråcają (1). ◊ praet 2 sg m -ś przywråcåł (1). ◊ 3 sg m przywråcåł (2). f przywråcała (1). ◊ 3 pl m pers przywråcali (1). ◊ con 3 pl m pers by przywråcali (1). ◊ part praes act przywråcając (5).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w. s.v. przywrocić.
- 1. Powodować ponowne pojawienie się czegoś, co było i przestało istnieć
(35)
- Przen: O wartościach duchowych (3)
- a. O zdrowiu (32)
- 2. Oddawać, zwracać
(9)
- Przen (1)
- 3. Powodować powrót
(8)
- Przen (4)
- 4. Sprawiać, że ktoś albo coś stanie się znowu tym albo takim jak poprzednio (12)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (1)
przywracać przez co (1): A iáko ćielę znáczy naświętſzą ofiárę [...]: ták ſzátá przednieyſza znáczyć może niewinność onę pierwſzą/ ktorą nam Bog przywraca przez pokutę WujNT 259.
W charakterystycznych połączeniach: przywracać niewinność, pogodę, pokoj, szczęście.
przywracać do czego (1): Wino białe [...] iad wyciąga z wnątrza/ Duchy żywiołne poſila/ y gich mocz do wſzythkich cżłonkow przywraca FalZioł I 156b.
przywracać komu (5): Y zá mily Iezu ty ſą [twoje złe uczynki, za które byłeś ukrzyżowany]/ ijżes niemotzné vzdráwiál/ ſlepé oſwiétzál, gluchym ſluch przywratzál/ trędowaté ocżyſciál/ grzeſſnym grzechy odpuſſcżál OpecŻyw 134; ArtKanc N15; WujNT 152. Cf »zdrowie przywracać«, »zginęłe przywracać«.
W przeciwstawieniu: »oddalać (2), odganiać (2)... przywracać« (4): Sok bluſzcżow zmieſzany z oleykiem gorzkich migdałow wpuſzcżony w vſzy/ głuchoſć oddala á ſłuch przywracza. FalZioł I 48d, V 79v; KrowObr 96; KuczbKat 275.
W charakterystycznych połączeniach: przywracać barwę (na licu) (2), chciwość (chęć) ku jedzeniu (2), cudność, krasę na obliczu, moc do członkow, mowę (3), pamięć, rozum, sen (4), (dobry) słuch (3), włosy oblazłe, wzrok (jasność wzroku) (5).
»zasię przywracać« (2): ſok ſtego korzenia wyciſniony á potim z rożanem oleykiem á z ocztem zmieſzany, pamięć zginęłą dokońcża [lege: do końca]: zaſię prziwracza FalZioł I 109c; KrowObr 96.
»zdrowie przywracać« [w tym: komu (1)] (3): KrowObr 96; ieſli też ćień Swiętych dokąd byli ná świećie/ y niemocy odganiał/ y zdrowie przywracał/ ktoż będźie śmiał tego przeć/ iż Pan Bog przez święte prochy/ przez kości/ [...] tyż cudá dźiwnym obycżáiem ſpráwuie? KuczbKat 275; WujNT 796.
przywracać w co [= jako co] (6): tę Ziemię Króleſtwu Polſkiému [...] w część/ w wlaſność/ y w tytuł Koronny przywrácamy SarnStat 1038 [idem (2)], 1058, 1188. Cf przywracać w co czym.
przywracać w co czym (3): tym Liſtem náſzym iuż záraz w ſpółeczność/ w część/ y w właſność Korony Polſkiéy przywrácamy [Księstwo Kijowskie] SarnStat 1059, 1038, 1188.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): VotSzl B cf W przeciwstawieniu.
W przeciwstawieniu: »odbierać ... przywracać« (1): Krolowi Stephánowi/ nie ćięſzko było [dla obrony i sławy ojczyzny] [...] to co był on Tyran [moskiewski] od W. X. Litewſkiego nieſłuſznie odiął/ mężnie odbieráć/ y Rzeczypoſp: przywrácáć. VotSzl B.
W charakterystycznych połączeniach: przywracać stolicę, ziemię(-e) (3); przywracać w tytuł Korony (3), w własność Korony Polskiej (3).
W przeciwstawieniu: »odwracać ... przywracać« (1): oná [miłość pochodząca od Boga] przycżyną ieſt/ iż niebieſka zwierzchność/ ziemſką ſpráwuie: oná odwraca vmyſły ludzkie od bezeceńſtwá: á przywraca ie Bogu GórnDworz Mm6v.
»przywracać na stolicę« (1): Wypráwił poſły ſwoie Papież [...] karząc złe poſtępki iego [cesarza]/ á prżywracáiąc S. Ianá ná iego ſtolicę [tj. do Konstantynopola]. SkarŻyw 89.
przywracać ku czemu przez co (1): O toſz ia/ tym zakonem/ ábo ſłowem/ názywam Ewánielią/ [...] ktorą Bog ſam w ſercá wpráwuie. Iákoby ku onemu przyrodzonemu zákonowi cżłowieká przez wnętrzne odrodzenie/ y odnowienię y duchá ſwego ś. wpráwuiąc y przywrácáiąc CzechRozm 93.
»przywracać zaś (a. zasie)« [w tym: do czego (1), ku czemu (1)] [szyk zmienny] (2): za małem vznanim a pokorą wiele kroc go [człowieka grzesznego] zaſie ku niey [obiecanej ojczyźnie swej] przywracac raczyſz [Panie]. RejPs 149v; Ktoż da Izráelowi w Sionu zbáwyenye/ Iedno Bog ktory kroći ták ſrogye wyęzyenye/ Przywracáyąc záś lud ſwoy do mieſſkánya ſwego LubPs N6.
»przywracać do pierwszego [czego], ku pierwszemu [czemu]« [szyk zmienny] (3:2): Abowiem pan bog przyimuie czáſem ná ſwą pracą ſpráwy iego [pokornego grzesznika] á ku pierwſſemu ſtanowi przywraca ſnádnie żywot iego RejPs 62; Státut náſz [...] we wſzyſtkich punktćiéch/ y we wſzyſtkim iego brzemieniu/ do mocy y do władzéy piérwſzéy przywracamy [vigori et authoritati pristinae restituimus JanStat 610] SarnStat 607, 807, 810 [2 r.].
»przywracać ku prawu swemu« (1): Przeto thego N. przywracamy ku Práwu ſwemu/ y powyſzſzamy Práwo iego/ bierzemy go z rąk nieprzyiaćioł iego/ y dáiemy go przyiaćielom iego. GroicPorz o2.
»przywracać ku wolności« (1): Assero in libertatem, Wymuyę z niewoley á prziwracam ku wolnośći. Mącz 387c.
»ku (pirwszemu) zdrowiu, do zdrowia [czym] przywracać« [szyk zmienny] (3:1): KrowObr 82; Helleborum [...] Herba, Ciemierzicá. Latine veratrum, Mdłość głowy álbo záwrácánie przywraca ku zdrowiu. Mącz 154b; woleliby áby więtſza onych niemocnych cżęść pomárłá/ niżli áby on lekarz vdźielił náuki ſwey/ á dał ſpoſob lecżenia drugim/ ktorziby ná mieyſcu iego lecżyli niemocne/ á ku pirwſzemu zdrowiu przywracáli [ad sanitatem restituendis]. ModrzBaz 92; Chore teſz niektore ná ćiele cudownie lecżyłá: przepukłe dziátki/ ręki ſwey kłádzienim/ do zdrowia przywracáłá SkarŻyw 581.
»znowu zaś przywracać« (1): Ruſzenié które było zániecháné, znowu záś przywráca ku piérwſzému zwyczáiowi. SarnStat 810.
Formacje współrdzenne cf WROCIĆ.
Cf [PRZYWRACAJĄCY], PRZYWRACANIE, PRZYWRACANY
MC