[zaloguj się]
[pdf]

PRZYWYKAĆ (13) vb impf

a jasne.

Fleksja
inf przywykać
indicativus
praes
sg pl
1 przywykåm
3 przywykają
imperativus
sg pl
2 przywykåj przywykåjcie
3 niech, niechåj przywykają
conditionalis
sg
3 m by przywykåł

inf przywykać (2). ◊ praes 1 sg przywykåm (3). ◊ 3 pl przywykają (1). ◊ imp 2 sg przywykåj (2). ◊ [2 pl przywykåjcie.] ◊ 3 pl niech, niechåj przywykają (2). ◊ con 3 sg m by przywykåł (2). ◊ part praes act przywykając (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) i XVIII w. s.v. przywyknąć.

Przyzwyczajać się do czegoś; nabierać jakiegoś nawyku, zwyczaju; assuescere Modrz, Calep, Cn; consuescere, insuescere Calep, Cn; in consuetudinem venire Calep (13): Assuesco, [...] consuetudinem capio, in consuetudinem venio – Zwiczaiąm ſzie, prziwikąm. Calep 106a, 546b.

przywykać czemu (6): A iuż teraz prziwykay pracy/ i nie wcżaſom/ Abyś ſię mogł ſpoſobić ku trudnieyſzim cżaſom. KochSat Cv; iedźże ná nim [koniu] przez zagony áby téż nierownym drogam przywykał SienLek 191; RejPos 83v; ModrzBaz 68, 109v; [A tem czáſem vroczné té ofiáry mili Przyiaćiele/ [...] gdyśćie ſie ku nim ták tráfili/ [...] dokonayćie/ A odtąd towárzyſkim ſtołóm przywykayćie [et iam nunc sociorum adsuescite mensis VIII 176] VergKoch 221, 180 (Linde)]. Cf Zwrot.

cum inf (3): A [dziatki] niech nie będą názbyt pieſczonémi/ Niech przywykáią ſpáć ná gołéy źiemi. KochFrag 16; LatHar 581; A ták z młodu przywykay przeſtáwáć ná mále: Kochay ſię w dobrey ſławie/ záchoway ią w cále. KlonWor 41.

Zwrot: »obyczajom [jakim] przywykać« (1): á [dzieci] obycżáiom onymże [tj. kłótni rodziców] theż przywykáią/ że też tákże ſwarliwe á nieunoſzone/ gdy lat ſwych doydą/ być muſzą. RejPosWstaw [412].
a. Nabierać umiejętności, uczyć się; condiscere Calep, Cn (2): Condisco – Vczę ſzie, prziwicąm. Calep 236a.

przywykać czemu (1): Swietcy niechay ſye w cudzy vrząd nie wdawáią/ Ale Rycérſkim ſpráwam z nowu przywykáią. KochZg B.

Formacje współrdzenne cf WYKNĄĆ.

Cf PRZYWYKANIE

LWil