[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYZBROIĆ vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w przyzbroić się).

Fleksja
praet
sg
3 m przyzbroił

fut 3 sg przyzbroi. ◊ praet 3 sg m przyzbroił.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

Odziać w zbroję; armare Vulg; przen [kogo]: I weźmie zbroię zawiſna miłość iego [Boga]/ y przyzbroi ſtworzenie/ ku pomśćie nieprzyiaćioł ſwoich. Leop Sap 5/18; WujPosN 1584 I 14 (Linde).

przyzbroić czym: A ták [Machabeusz] kożdego ſnich [żołnierzy] przyzbroił/ nie tharcżą álbo włocżnią/ ále namowámi y nápominánim dobrym Leop 2.Mach 15/11 (Linde).

Formacje współrdzenne cf ZBROIĆ.

Cf PRZYZBROJONY]

LWil