[zaloguj się]
[pdf]

[PSIARZ sb m

a pochylone.

Fleksja
sg
N psiårz
I psiårz(e)m

sg N psiårz. ◊ I psiårz(e)m.

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII – XIX w.

Ten, kto opiekuje się psami myśliwskimi, dogląda ich; canum curator Cn: Izalim ia pśią głową (marg) To iest, ſtárſzym nád pſy, ábo pśiarzem (–) ieſt dźiśia przećiw Iudá WujBib 2.Reg 3/8.
Przen: pogard.: Y zápalił ſię Awner bárzo dla słow Iſzboſzethá [karcących jego stosunek z Ricpą, nałożnicą Saula]/ y rzekł/ Azam ia pśiarz [Nunquid caput canis ego]? że przećiw Iehudzie cżynię miłoſierdzie nád domem Saulá oycá twego BudBib 2.Reg 3/8 (Linde).]

SBu