Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: SAKRET

Następne hasło: SAKRYSTYJA »

SAKRYFIKUL (2) sb m

Fleksja

N pl sakryfikuli (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Ironiczne lub pogardliwe określenie kapłanów katolickich (prawdopodobnie w nawiązaniu do sprawowanego w starożytnym Rzymie urzędu „rex sacrificulus” oznaczającego kapłana pełniącego obowiązki sakralne zamiast wygnanego króla; może też aluzja do formy gramatycznej: łac. sacrificulus jest formą deminutywną od lat. sacrificus, tj. składający ofiary); również określenie kapłana mającego zamiłowanie do zbytku (cf Łac śr) (2)

Ironiczne lub pogardliwe określenie kapłanów katolickich (prawdopodobnie w nawiązaniu do sprawowanego w starożytnym Rzymie urzędu „rex sacrificulus” oznaczającego kapłana pełniącego obowiązki sakralne zamiast wygnanego króla; może też aluzja do formy gramatycznej: łac. sacrificulus jest formą deminutywną od lat. sacrificus, tj. składający ofiary); również określenie kapłana mającego zamiłowanie do zbytku (cf Łac śr) [sacrificulus – ofiarca, mszarz Calep; kapłan – sacrificulus Cn] (2): Papieſcy Kápłani Sákryfikuli. KrowObr Tt3v, Vuv.