[zaloguj się]
[pdf]

PUCOŁOWATY (4) ai

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNpucołowaty fNpucołowat(a)
L Lpucołowat(e)j
pl
N m pers pucołowaci
subst pucołowat(e)

sg m N pucołowaty (1). ◊ f N pucołowat(a) (1). ◊ [L pucołowat(e)j.] ◊ pl N m pers pucołowaci (1). subst pucołowat(e) (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

O twarzy i policzkach: okrągły, pełny; o człowieku: mający okrągłą, pełną twarz, wydatne policzki; pyzaty; bucculentus Cn (4): Dobri też rozum takowy [człowiek o rumianej twarzy] miewa y ku wſzitkiemu obrotny, á to ieſthli rzecży złe [...] na twarzy nie będą, to ieſt, iż nie ieſt puczołowaty, długo więży, albo wżdy nie iako znakomity, bowiem takowemu y rumianoſć nie pomoże aby złoſci przyrodzoney nie wypełnił. GlabGad N3; Mącz 211c.
Wyrażenia: »jagody pucołowate« (1): Iagody yey [Maryi] nyepuczolouate albo tluſte any uyſchle ale czudne byale a rumyone wbaruye yako mleko a roza PatKaz III 121.

»twarz pucołowata« [szyk zmienny] (1): Twarz puczołowata wcżas tłuſta znamionuie zawiſnego, fałſzerza/ łgarza GlabGad N2v; [RadzPodróż 127].

Szereg: »pucołowaty albo tłusty« (1): PatKaz III 121 cf »jagody pucołowate«.

AĆ