[zaloguj się]
[pdf]

[SALUTACYJA sb f

Pierwsze i drugie a prawdopodobnie jasne (tak w salutować oraz -acyjå), końcowe prawdopodobnie pochylone (tak w -yjå).

Fleksja
sg
N salutacyjå
A salutacyją

sg N salutacyjå. ◊ A salutacyją.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pozdrowienie; mowa powitalna [salutatio – pozdrowienie, ukłon, witanie Mącz 366a; – pozdrawianie Calep; pozdrawianie, pozdrowienie; witanie – salutatio Cn]: [Mikołaj Radziwiłł Czarny do Zygmunta Augusta:] Dziś odprawiałem salutacyją, której jego krolewska m⟨iłość⟩ raczył wdzięcznie słuchać. ListyPol I 1547/391; Salutacyja taż będzie, ale instrukcyja na poselstwo musi ta być, ktorą jego k⟨rolewska⟩ miłość niech raczy podpisać i zapieczętować maiori sigillo ListyPol I 1547/398, 1547/405.

salutacyja od kogo: Potem była im powiedziana salutacyja od braci starszych i inszych etc., Którą oni wszyscy barzo radzi słyszeli i zasię życzliwie salutować rozkazowali etc. AktaSynod I 66, 192; Naprzód salutacyja od br. starszych z Czech i z Morawy wszystkiemu synodowi przez br. Eneasa jest odniesiona, a od wszystkich wdzięcznie przyjęta. AktaSynod IV 96, 26, 101.

Szereg: »salutacyja i pozdrowienie«: A iż to winszowanie ex integro et sincero jej kro⟨lewskiej⟩ m⟨iłośći⟩ animo pochodzi, tedy ja, qui sum eius maiestatis conscientiae testis świadczę, że ta salutacyja i to pozdrowienie ex mente sincera proficiscitur. ListyPol III 1551/114.

Synonim: pozdrowienie.

Cf [SALUTOWANIE]]

MN