[zaloguj się]
[pdf]

PUMEKS (1) sb m

Zawsze -x(-).

e jasne.

Fleksja
sg
N pumeks
G pumeksu
I pumeksem

sg N pumeks. ◊ [G pumeksu. ◊ I pumeksem.]

Sł stp: pomeks, Cn, Linde brak.

Bardzo lekka porowata skała wulkaniczna; odłamek takiej skały [pumex – purchaty kamień, którego w łaźni używają Mącz 331b; pumex, lapis cavernosus, aquis innatans, ad scabra laeviganda laudatissimus – kamień łaźniowy Calep; kamień z piany morskiej, kamień dziurkowaty, żużel kamienna – pumex Cn]: FalZioł +8b; [gdyż bláchy álbo łáty ná czás, krosty téż tákże świérzbią, z tą róznośćią, że z tych tám łat, álbo stráchaćin, á świérzbu od skóry cole odpada, y zá páznoktámi, álbo włáźni zá pumexem á pytlem náćiéráiącym, leći właśnie OczkoPrzymiot 452; PVMEX, CISSERIS. KAmiéń z piány morzkiéy/ którym śćiráią piſmo ná párgáminie [...] Ma moc Pumex śćiągáiącą/ wyćiéráiącą [...] proch z Pumexu zęby czarné wyczyśćia/ wyćiéráiąc wybiela. UrzędowHerb 416a].

MP