« Poprzednie hasło: [PUPILLUS] | Następne hasło: PUPOWNIK » |
[PUPKA sb f
Fleksja
N sg pupka.
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Dem. od niezaświadczonego u nas „pupa” ‘lalka’ (notuje Sł stp) [pupa, est idolum, quod puellae faciunt ad ludendum cum eo – łątka BartBydg; pupa, pupae – łątka, dziecinne dzieci, łątki Mącz 332a; łątka, dziecinna, lalka – pupa (puppa) Cn]: Pupa puella et puellaris imaguncula. Dziewecżka albo lątka, pupka. Ein popen ader klein tocklein Cervus Inst B5v.]
MP