Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PUSTOWANIE

Następne hasło: PUSTOWSZCZYNA »

[PUSTOWCZYZNA sb f

Teksty nie oznaczają pochyleń.

Fleksja

	sg	pl
N		pustowczyzny
G	pustowczyzny
A	pustowczyznę
L	pustowczyźnie

sg G pustowczyzny. ◊ A pustowczyznę. ◊ L pustowczyźnie. ◊ pl N pustowczyzny.

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. [Pole leżące odłogiem, gospodarstwo opuszczone przez kmiecia]
2. [Komora w kopalni po wybranej soli]

1. Pole leżące odłogiem, gospodarstwo opuszczone przez kmiecia: Urząd rewizorski dowiedział się na sprawę poddanych, że na tej pustowczyźnie było łanów, które kmiecie naliczyli, 4 LustrSand 6; Pustowczyznę najmują kmiecie, z której płacą ... mc 2/10/0 LustrSand 8.

2. Komora w kopalni po wybranej soli: że ta stara góra Kroliewska ciągnie się długo od zachodu i są w niej pustowczyzny stare LustrKrak II 94, 120.

Cf PUSTOWSZCZYNA, PUSTOWSZCZYZNA]