![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PUSTUJĄCY | Następne hasło: PUSTUŁKA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PUSTUŁA (1) sb f
Fleksja
N sg pustułå.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Pryszczyk, krosta [pustula – krosta nadęta Murm 70; – pryszcz Mymer1 39v, Mymer2 41v; – krostka nadęta BartBydg; – krosta Mącz 332d; pustulae – ospice Mącz 332d; pustula – krosta, ospice wodne Calep; krosta nabrzmiała, rozmaita, mała, wielka, biała, czarna, ropista etc; pęcherz, bąbel – pustula Cn]: Papula, Brodawká/ álbo liſzay/ puſtuła/ kroſtá/ węgry. Mącz 276c.
AN