1.
PUŚCIZNA (11) sb f
a jasne.
Fleksja
|
sg |
N |
puścizna |
G |
puścizny |
A |
puściznę |
L |
puściznie |
sg N puścizna (1). ◊ G puścizny (5). ◊ A puściznę (2). ◊ L puściznie (3); -znie (1), [-źnie], -(z)nie (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
Spadek, majątek odziedziczony lub mogący być odziedziczonym;
hereditas Cn (11):
Iakom ya nyewzial gothovich pyenyadzy yako osmnasczye kop po vczlyvem Stanyslavye plebanye oyrzonowskiem pusczisny ZapWar 1524 nr 2227,
1550 nr 2666;
LibMal 1544/91;
Gdy kmiotek vmrze bez płodu á oſtánie po niem puśćizná/ tedy z tey puśćizny ma być kielich ſpráwion zá pułtory grzywny/ á oſtátek przyiaćiołom. UstPraw F3;
Lech Zácháryaſz Kſiążę ſłowáńſkie z Illiryku/ zábit od ſynowcá Dukáiná dla puśćizny BielKron 246,
362;
á ieſli [krewni] ktorzy ſą/ ná puśćiznę cżekáią/ ſłucháiąc rychłoli záſtękaſz WerKaz 288;
SarnStat 653;
GosłCast 62;
[KmitaŁów Cv].
[puścizna czego: po ktorem puśćizná máiętnośći iego/ tylko ná kilká oſob przyſzłá/ ále ſpádek myśli złey [...] przyſzedł ná wiele złośliwych oſob. CiceroKosz 99.]
puścizna po kim (1): ZapWar 1524 nr 2227; [CiceroKosz 99; Nie kontenći byli Xiążętá Sląſkie/ iż im tego dźiału nic nie przyſzło: bo ſie też oni ſpodźiewáli puśćizny po ſtryiu. BielKron 1597 124 (Linde)].
[W połączeniu szeregowym: Są oſtatki ſpokoynému. [Ps 36/23]] To ieſt/ człowiek ſpokoyny będźie miał potomſtwo/ puśćiznę y maiętnośći. WujBib 579b.]
[Zwrot: »wziąć w puściźnie«: Tom wziął w puściźnie/ dziedziſtwęm/ To mam/ to mogę obrocić gdzie chcę ErazmNow 96.]
Szereg: »puścizna, (i) dziedzictwo« (1): [zaćmienie słońca] okázuie przyść nieiákiemu dźiwnemu zámieſzániu/ á to dla śmierći iednego známienitego Páná/ y tudźież dla dopomagánia ſye puśćizny y dźiedźictwá bliſkiego/ zoſtáłego po vmárłey ręce. LeovPrzep A2v; [ErazmNow 96].
Cf [PUŚCINA]
KW