[zaloguj się]

PUWA (1) sb f

Fleksja
sg
A puwę
I puwą

sg [A puwę.]I puwą.

stp, Cn, Linde brak.

Bat skręcony ze sznurków lub rzemyków: Nie pomogą nic ſtroie/ áni te kleynoty/ Ieśliże ſię obroćiſz piekielnymi wroty Ná on świát/ kędy Cháron bláde duſze woźi/ A Pluton im ogniſtą puwą ſrogo groźi. ZbylPrzyg A3; [Tych cżáſow záś ſpokoyna Cȩres mnie ziednáłá/ Ku ſwey prácey [...]. Abym oſtrym lemieſzem rodną źiemię kráiał/ Noſząc puwę w ſwych ręku gnuśnym wołom łáiał. ZbylPRozm Bv].

LWil