![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [PUTRZECIA] | Następne hasło: PUZAN » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PUWA (1) sb f
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| A | puwę |
| I | puwą |
sg [A puwę.] ◊ I puwą.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Bat skręcony ze sznurków lub rzemyków: Nie pomogą nic ſtroie/ áni te kleynoty/ Ieśliże ſię obroćiſz piekielnymi wroty Ná on świát/ kędy Cháron bláde duſze woźi/ A Pluton im ogniſtą puwą ſrogo groźi. ZbylPrzyg A3; [Tych cżáſow záś ſpokoyna Cȩres mnie ziednáłá/ Ku ſwey prácey [...]. Abym oſtrym lemieſzem rodną źiemię kráiał/ Noſząc puwę w ſwych ręku gnuśnym wołom łáiał. ZbylPRozm Bv].
LWil