[zaloguj się]

PYPCIEĆ (2) vb impf

Fleksja

3 pl praes pypcieją (2).

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Chorować na pypeć (o drobiu) (2): Ieſlić kury pypćieią/ tedy czoſnku náwierć/ á námieſzay go z othrębámi álbo z thłuczą ięczmięnną/ á daway im ieść. SienLek 192; CiekPotr 42.

LW