« Poprzednie hasło: SAMOMARŁY | Następne hasło: [SAMONIEWIDZIEĆ] » |
[SAMOMIESZKACZ sb m
Fleksja
I pl samomieszkaczami.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Ten, kto mieszka sam, z dala od ludzi, pustelnik [tłumaczenie etymologii grec. μοναχος ‘mnich’]: Tákić był przedtym żywot tych co ie Monachos, to ieſt Sámo mieſzkáczámi zwano DesidWilkow 1589 63v.]
KW, (LWil)