[zaloguj się]
[pdf]

SAMOOSM (8) nm

sa- (7), så- (1) BudNT; teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w samo-).

Fleksja
sg
mNsamoosm
Gsamoosm(e)go
Asamoosm(e)go

sg m N (praed) samoosm (5). ◊ [G samoosm(e)go.] ◊ A samoosm(e)go (3).

Sł stp: samoosm(y), samosm(y), Cn brak, Linde XVI – XVII(XVIII) w.

Sam z siedmioma innymi, w osiem osób; octavus PolAnt, Vulg (8): SeklKat V3v; Iż Noe ſámooſm wſkrzyni álbo korabyu záchował ſye od potopu KromRozm II m4v; Y ſtáremu świátu nie przepuśćił/ ále Noego ſámo oſmego opowiedácżá ſpráwiedliwośći záchował BibRadz 2.Petr 2/5; BielKron 5v; RejPos 244v; iż niecżyſty duch wygnány/ iesliby ſię do onego domu zkąd wyſzedł wroćił/ tedy ſię weń nie ſam ále ſamo oſm wprowadza. BudNT przedm a4; WujNT 2.Petr 2/5, Aaaaaa2v; [UstKościel 99v; PostępekPrCzart 41; CzechZwierśc l3; także go poimáli/ potym ſámooſmego śćięli BielKron 1597 500, 709].

KW, (LWil)