[zaloguj się]

ROZSIEKOWANIE (1) sb n

Fleksja

N sg rozsiekowani(e).

stp, Cn, Linde brak.

Kawałek, część powstała w wyniku rozcięcia ostrym narzędziem [z czego]: prosecta dicta sunt ab antiquis viscera quae in sacrificiis prosecassent, Wnętrznośći/ rozſiekowánie [możliwa też lekcja: rozsiekowane] z bydląt ná ofiárę dánych. Mącz 377c.

Cf ROZSIEKOWAĆ

MN