![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: SARDYJOWY | Następne hasło: [SARDYJUSZ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
SARDYJUS (4) sb m
sardyjus (3), szardyjusz (1), [sardyjusz]; sardyjus Leop, BibRadz (2); szardyjusz WujNT.
a jasne.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | sardyjus |
| D | sardyjowi |
sg N sardyjus (4). ◊ [D sardyjowi.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
min. Sard, kamień ozdobny, odmiana agatu o zabarwieniu brunatnoczerwonym; sardius Vulg, PolAnt [sardyk kamień – sardius lapis Cn] (4): Leop Apoc 21/20; Opráwiſz ie [napierśnik sądu i efod] kámieńmi we cztery rzędy/ pierwſzy rząd będźie Sárdyus / Topázyon/ y Szmárágd. BibRadz Ex 28/17 [przekład tego samego tekstu [TomZbrudzBrul]], Ex 39/10; A fundámenty muru miáſtá/ ozdobione wſzelákim kámienim drogim. Pierwſzy fundáment/ Iáſpis: wtory/ Száfir: trzeći/ Kálcedon: czwarty/ Smárágd: piąty/ Sárdonyx: ſzoſty/ Szárdyuſz [Sárdiuſz WujBib ] WujNT Apoc 21/20; [TomZbrudzBrul Ex 28/17; TomZbrudzAp 21/20; Leop Iob 28/16].
MN