Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [BROTOKAŁA]

Następne hasło: BROWAR »

BROTWANNA (6) sb f

brotwanna (2), brutwanna (2), brotfanna (1), brytwanna (1); brotwanna Murm, Mymer; brutwanna BartBydg (2); brotfanna Calep; brytwanna WyprKr.

Teksty nie oznaczają ó; oba a jasne.

Fleksja

	sg	pl
N	brotwanna	brytwanny

sg N brotwanna (5). ◊ pl N brytwanny (1).

Sł stp: brutfanna, Cn: brytfanna, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

Płaskie naczynie żelazne do smażenia albo pieczenia (6)

Płaskie naczynie żelazne do smażenia albo pieczenia; sartago Murm, Mymer¹, BartBydg, Calep, Cn; frixorium patella BartBydg; artopta, clibanus, coculum, testus Cn (6): Rynká y brotwánná. Murm 143; Mymer¹ [29²]; Sartago, frixorium vel patella, in qua caro aut pinguedo vel aliud frigitur, panewka, rynka y brvthwanna vel panew pywna BartBydg 137, 61; Patelle wloſkie z vſzema 4 Durſlaky 2 Panewka Iaieczna 1 Britwanni 2 WyprKr 119v; Sartago ‒ Brotfanna do ſmażenią, rinka. Calep 947a.

Synonimy: fanna, panew, panewka, rynka.