[zaloguj się]
[pdf]

CKNIENIE (8) sb n

cknienie (4), cnienie (4); cnienie GlabGad (2), GosłCast; cknienie : cnienie FalZioł (4 : 1).

Pierwsze e jasne, drugie pochylone.

Fleksja
sg
N cnienié
A cnieni(e)

sg N cnienié (3); -é (1), -(e) (2). ◊ A cnieni(e) (5).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.: cknienie, cklenie, s.v. cklić się.

Złe samopoczucie, dolegliwość, szczególnie nudności, mdłości (8): Cżaſem też on kogo vijedzą [osa albo pszczoła], poczenie miewa/ y cznienie na wnatrzu. FalZioł IV 28c; á pothym kwiat iego [szafranu] ma włoſnoſć wyſuſzaiącą j ocieraiączą/ czknienie cżyny y ſkłonnoſć ku wraczaniu FalZioł I 33c, *2a, V 4v, 66v; Biała płeć częſto nieſczęśliwa W tákich przypadkách bywa. [...] Brák pokármów/ cnienié á gęſté/ V pań choroby częſté. GosłCast 22.
Szereg: »brzydkość, (i) cnienie« (2): Bowiem roztworzone iz ieſt ſubtilnieyſze przeto pływaiąc po wierzchu żołądka cżyni brzydkoſć y cnienie z ktorego wraczanie przychadza. GlabGad G8v, G5.

Synonimy: czczenie, czczyca, mdlenie, mdliwość.

Cf CKNĄĆ, CKNĄĆ SIĘ, CLIWOŚĆ

MM