[zaloguj się]
[pdf]

CZYTYWAĆ (2) vb impf

Fleksja
praet
sg
3 m czytywåł
impersonalis
praet czytywåno

praet 3 sg m czytywåł (1). ◊ impers praet czytywåno (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. czytać.

Iter. od „czytać”:
1. Zapoznawać się z treścią pisaną (1):
Szereg: »czytywać i pisywać« (1): y Auguſtus Ceſarz Mutineńſką woyną zacżąwſzy rzecż takową/ á wſzakoſz zawżdy w namieciech cżytiwał y piſywał KwiatKsiąż L4.
a. Odczytywać, ogłaszać [co z czego] (1): Ale iákóż ma aſsidere Actis, kiedy nie przy ſądźie Acta, ále ná goſpodźie Acta legáią, [...] Co przedtym nie wyymuiąc productów, áni ták wielkich nakłádów czyniąc, na tychmiaſt z Act czytywåno. SarnStat 1299.

Formacje pochodne cf CZYŚĆ.

BC